بسیار پُرواضح است و تاریخ نیز گویای آن است که هر قوم و جامعهای که از حجت بر حق الهی و شریعت او کنارهگیری کرده است، محکوم به شکست بوده و عاقبتی جز هلاکت و حسرت ابدی عاید آنها نشده است. اینجاست که نقطۀ تقابل میان حق و باطل آشکار گردیده و در این میدان کارزار، اولیای حق به دنبال عزت و آزادگی بندگان هستند؛ بندگانی که اولیای باطل به هر وسیلهای در پی ذلت و به بردگی کشاندن آنها میباشند. امروزه این تقابل در اوج درگیری قرار گرفته و هیمنۀ تاریکی با هر وسیلهای در تعاقب گسستگی میان دو ثقل گرانبهای آفرینش است.
گفتار پیشِرو، شهدی از قلم گرانسنگ آیتالله جوادی آملی است که با نگاهی متفکرانه و متنی انیق، وحدت و برابری دو عنصر سعادتبخش قرآن و اهلبیتb را تبیین نموده و خوانندۀ گرامی را به کُنه این برابری رهنمون میسازد. ازاینرو، برخورداری بنیادین از این مهم برای هر اهل علم و فضیلتی نیکوست و بلکه لازم است تا بیشازپیش نسبت به اهمیت و ضرورت این مهم واقف باشد و مدافع مستحکمی در برابر هجمههای فکری دشمنان قرار گیرد.