ما باید بین اعتقاداتمان و اندیشه‌های کلان ایمانی و دینی با رفتارها و موضع‌گیری‌ها در موضوعات، ارتباط برقرار کنیم و برای تحقق این مهم باید یک نظام فکری و اندیشه‌ای داشته باشیم که بتواند نسبت بین همه حوادث خرد و کلان را روشن کند؛ به این صورت که نظام کلامی و اعتقادی، رابطه‌ای بین ایمان فرد و عمل فردی‌اش برقرار می‌کند و در آنجا پس از اثبات توحید و معاد و نبوت عامه و خاصه و امامت ائمه علیهم‌السلام، راه را به او نشان داده و برایش ثابت می‌شود که باید مسیر خود را از بیانات ایشان استنباط کند و بر همین اساس ادامه می‌دهیم که کلمات ائمه علیهم‌السلام از طریق محدثین رسیده و با استنباط و اجتهاد باید به شما برسد و به این شکل می‌توان یک منظومه فکری ارائه کرد، اگر چه نانوشته باشد و نتیجه آن این است که باید شخص به رساله عملیه عمل کند و تمام شئون حیاتش را در مقیاس رساله عملیه ترسیم کند که چه عباداتی را باید انجام بدهد و چه معاملاتی جایز است و چگونه باید ازدواج کند.
منشور حاضر گفتاری از آیت‌الله سیدمحمدمهدی میرباقری پیرامون نظام فکری و حوادث اجتماعی می‌باشد و از آنجا که بحث حاضر در رابطه با نظام فکری است، مطالبی راجع به ضرورت این مباحث و کلیت آن مطرح کردند تا جایگاه نظام فکری در حوادث اجتماعی روشن شود.