دنیای امروز دنیای رسانه است و فرزندان ما ناگزیر در شبانه‌روز ساعاتی با رسانه‌ها مواجه می‌شوند. رسانه یکی از عواملی است که در تربیت نقش مؤثری دارد؛ لذا اگر ما این فضا را نشناسیم و ندانیم که چگونه از آن در جهت منافع انسانی استفاده کنیم، قطعاً آسیب‌های جدّی و جبران‌ناپذیری را در حوزۀ تربیت به فرزندان وارد خواهد کرد. درعین‌حال، اگر بدانیم چگونه از آن بهترین استفاده را ببریم، این امر می‌تواند زمینه‌های بسیار مهمی را در جهت رشد فرزندان فراهم نماید.

در این میان، ازآنجاکه نقش دستورات دینی در امر تربیت فرزندان، امری مسلم به شمار می‌رود، نباید از ظرفیت مراکزی که در راستای تربیت دینی می‌توانند نقش مؤثری را ایفا نمایند، غافل شد. هیأت – اگر نگوییم بهترین – قطعاً جزو برترین نهادهایی است که می‌تواند در این راستا نقش‌آفرینی کند و به تجربه نیز ثابت شده والدینی که خود را آن‌چنان که باید، متعهد به اوامر دینی نمی‌دانند، تجربۀ خوبی در مشارکت هیأت در تربیت فرزندان­شان داشته‌اند. همین امر، به این ضرورت اشاره می‌کند که حتی هیأت­ها هم نباید از پدیده‌های روز و نقش و میزان تأثیرگذاری آنها در رشد و سعادت انسان‌ها غافل باشند. به همین دلیل، در وهلۀ اول لازم است هیأت، خود را در هر مکان و زمانی آمادۀ مواجهه با هر پدیده‌ای نمایند تا در مسئولیت و تکلیف خود، دچار لغزش نشوند.

منشور حاضر، به نقش بسیار مهم هیأت در حوزۀ تربیت و ارتباط آن با رسانه از زبان حجت­‌الاسلام­‌والمسلمین عبدالحسین خسروپناه پرداخته است که طی آن، به زنگ خطری که امروزه متوجه خانواده‌ها شده است، اشاره شده و در ادامه، به سه ابتذال فرهنگی که خانواده‌ها را درگیر کرده و می‌تواند از مسیر اصلی و صحیح تربیت خارج سازد پرداخته شده است.