هیأت حسینی، تنها زمانی میتواند مدافع راستین ولایت باشد که روحِ فاطمی بر آن حاکم باشد؛ روحی که در آن، عشق به امامت با خردورزی، استدلال منطقی و روشنگری در برابر انحراف همراه است. حضرت فاطمه سلاماللهعلیها در دفاع از حریم ولایت، تنها بر احساس تکیه نکرد؛ بلکه با استناد به قرآن و سنت پیامبر، خطابه خواند و حقانیت امیرالمؤمنین علیهالسلام را به اثبات رساند. این همان سیرهای است که هیأتها باید بیاموزند: تبدیل هیجان زودگذر به بصیرتی ماندگار و تبدیل سوگواری محض به مدرسهای برای تربیت سربازان مکتب ولایت.
متأسفانه، گاهی اوقات، فاصله میان این دو سیره (فاطمی و حسینی) در عمل هیأتها مشهود است؛ شور بر شعور غلبه میکند و شناخت عمیق از اهداف قیام، جای خود را به احساسات صرف میدهد. اینجاست که خطر انحراف از مسیر اصلی و استفاده ابزاری از مراسم عزاداری پدیدار میشود. بازگشت به سیره حضرت زهراh همان پادزهری است که هیأت را از این آفت مصون میدارد و به حرکتش عمق و جهت میبخشد.
این منشور بر آن است تا با واکاوی ابعاد مختلف سیره عملی حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها در دفاع از ولایت - که برگرفته از بیانات استاد حسن رحیمپور ازغدی در هجدهمین همایش ملی هیأتهای محوری و برگزیده کشور است - راهکارهای عینی و کاربردی را برای الگوگیری هیأتهای حسینی ارائه نماید. هدف نهایی، تربیت نسلهایی است که همانند مادرشان زهرا سلاماللهعلیها دلسوخته؛ ولی خردمند و عاشق؛ ولی استدلالگر باشند تا بتوانند در زمانه خود، ادامهدهنده راه امام حسین علیهالسلام به شیوه فاطمی باشند.