هیأت، در نگاه اول، محفلی برای سوگواری و اشاعه معارف دینی به شمار می‌رود؛ اما در لایه‌های عمیق‌تر، کارگاهی آموزشی برای تزریق و نهادینه‌سازی ارزش‌های اقتصادیِ مطلوب است. مفاهیمی چون قناعت، انفاق، عدالت‌خواهی، مبارزه با اسراف و مصرف‌گراییِ افراطی و تأکید بر کار و تلاشِ شرافتمندانه، در دل روضه‌ها و مراثی آن جاری می‌شود. این نهاد، این ارزش‌ها را نه از طریق سخنرانی خشک؛ که از مجرای عاطفه، ایمان، عمل و شعائر مشترک به مخاطبان خود انتقال می‌دهد. بدین ترتیب، هیأت به تصحیح فرهنگ اقتصادی و سبک زندگی کمک می‌کند.

این تأثیر فرهنگی، مستقیماً بر شاخص‌های عینی اقتصاد جامعه تأثیر می‌گذارد. ترویج فرهنگ قناعت و پرهیز از تجمل، الگوی مصرف را به سمت عقلانی‌تر و بهینه‌تر سوق می‌دهد. ترویج فرهنگ کار و انفاق، هم‌زمان هم بر تولید ملی می‌افزاید و هم شبکه‌ای از تعاون و حمایت اجتماعی در برابر فقر ایجاد می‌کند. هیأت می‌تواند به کانونی برای شبکه‌سازی اقتصادی، معرفی فرصت‌های کارآفرینی و تقویت تولیدات داخلی در میان اعضا تبدیل شود؛ بنابراین، هیأت سرمایه اجتماعی و فرهنگی لازم برای پیشرفت اقتصادی را فراهم می‌سازد.

این شماره از فدک بر آن است تا با واکاوی ابعاد مختلف این نقش‌آفرینی، راهکارهای عملی برای بهره‌گیری هرچه بیشتر از ظرفیت هیأت‌ها در الگوی پیشرفت اقتصادی ارائه نماید. هدف نهایی، ترسیم نقشه راهی است که در آن، هیأت نه نهادی منفک از عرصه اقتصاد که بازویی توانمند و پیشران در تحقق اقتصاد مقاومتی، پویا و عدالت‌محور باشد. امید است با اجرایی‌سازی این راهبردها، شاهد شکوفایی هرچه بیشتر اقتصاد جامعه در پرتو ارزش‌های ناب اسلامی باشیم.