حیا صفتی است که در همه انسان‌ها وجود دارد و قابلیت قوی و ضعیف شدن نیز دارد. به هر اندازه که این احساس در انسان ضعیف شود به عالم حیوانیت نزدیک‌تر می شود و هر اندازه این احساس در انسان قوی‌تر بشود، به تمام خوبی‌ها دست خواهد یافت: «الحیاء مفتاح کل خیر».

این ویژگی را هیچ انسانی نمی‌تواند انکار کند و امکان مجادله در آن وجود ندارد. حیا در تمام ابعاد زندگی خود را از جمله نوع انتخاب پوشش نشان می‌دهد. کسی که حیا در او قوی است به پاکدامنی خود نیز بسیار اهمیت می‌دهد و دوست ندارد به او نگاه جنسی شود. برای اینکه این اتفاق بیفتد باید پوششی را برای خود انتخاب نماید که خود را از نگاه ابزاری دور نماید و نگاه انسانی به او داشته باشند و این همان حجابی است که دین مبین اسلام بسیار بر آن تکیه کرده است. بنابراین حجاب و پوشش یک امر پسینی است نه پیشینی و باید ریشه حجاب و پوشش را که همان حیا است به طور کامل شناخت و آن را از منظر دینی و عقلی مورد بررسی قرار داد. به همین منظور کتاب‌های مختلف حوزه حجاب و عفاف مورد بررسی قرار گرفت و از میان آن‌ها، مطالعه کتاب‌های حاضر در این جزوه پیشنهاد شده است.