راهپیمایی اربعین حسینی یکی از معجزات معاصر است که با هیچ یک از قواعد و قانون‌های بشری قابل محاسبه نیست. این مراسم به عنوان مردمی‌ترین جریان فرهنگی شیعی، یک حرکت فراجغرافیایی است که در مسیر ظهور و در راستای انقلاب جدید امت اسلامی و ترویج تفکر حسینی قرار گرفته است؛ لذا باید از این جریان پاسداری و حفاظت شود و با الهام از کلام رهبر معظم انقلاب که فرمودند اربعین باید تمدن‌ساز باشد؛ باید این جریان را یک عملیات فراگیر فرهنگی در سطح بین‌الملل دانست و همان‌‌گونه که دشمن در این زمینه فراگیر عمل نموده و برای فعالیتش در مقیاس جهانی طراحی می‌کند، ما نیز باید متناسب با طراحی دشمن عمل کنیم و اربعین را به عنوان یک عرصه مبارزه بین‌المللی بنگریم و همه خادمین و فعالین این عرصه را سربازان این میدان بدانیم؛ بدیهی است که چنین نگاهی به جریان اربعین مستدعی است که کاملا منسجم و تشکیلاتی عمل نماییم و هم‌افزایی داشته باشیم و وظایف را تقسیم کنیم و به مسائل مرتبط به این جریان، نگاه عمیق همراه با بصیرت داشته باشیم.

بر همین اساس در شهریورماه سال  ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، مواکب گفت‌و‌گو و هم‌اندیشی در حاشیه هفتمین و هشتمین گردهمایی فعالان مردمی عرصه اربعین شکل گرفت که هیأت‌ها و مجموعه‌های فعال در عرصۀ اربعین گرد هم جمع شده و به هم‌اندیشی و تبادل نظر در رابطه با جریان اربعین پرداختند و دغدغه‌ها و مشکلات‌ و همچنین ایده‌ها و طرح‌ها و تجربیات مورد نیاز را مطرح کردند که حاصل این نشست‌ها در این شماره از منشور «یک طرح کارا» گردآوری شده است. گفتنی است، مطالب بیان‌شده در منشور حاضر، محتوای به‌روزشده‌ای است که تکمیل‌کنندۀ مطالب مطرح‌شده در همایش اربعین سال ۱۴۰۱ می‌باشد.