دعا و مناجات با خالق خویش که مالک هر نفع و ضرر ، رازق هر جنبنده و هادی هر گمراهی است ، از بزرگترین لذات معنوی است . چرا که به هنگام دعا از یک سو معبود است که با نهایت لطف خویش به مخلوق می نگرد و از سوی دیگر مخلوق است که خاضعانه به سوی معبود خویش پناه آورده و تنها دادرس را معبود یکتا می شمرد .
ادعیه منقول از ائمه معصومین (علیهم السلام) سرشار از معنویت ، سوز و گداز ، توبه و انابه و طلب بهترین حوائج دنیا و آخرت است . بدون شک یکی از بهترین منابع دعا ، صحیفه گرانقدر سجادیه است که از زبان امام زین العابدین (علیه السلام) صادر شده است.