با نگاه به گذشته میتوان گفت که کاروانهای راهیاننور از دل هیأتها و دانشگاهها به وجود آمدند و با اندک تأمل میتوان فهمید که روایتگری، رفتن به مزار شــهدا، تفحص، سفر به منطقههای عملیاتــی و کاروان راهیاننور تمرین و مقدمهای برای پیادهروی اربعین بوده اســت. گویا تکرار عملیات عظیم راهیاننور در هر سال و همه این کاروان بردنها و سازمان دهیها یک رزمایش بوده تا امروز برای عملیات بزرگتری به نام اربعین آماده شویم. حتی میتوان گفت سالها جنگ در جنوب و در کردســتان رزمایشی برای همکاری مستشاری ما در سوریه و عراق و ... بود. در زمان جنگ، چند روز پیش از عملیات به رزمایش میرفتیم و در زمینی مشابه زمین منطقه عملیاتی تمرین میکردیم. مثلا برای عبور از خیّن به مدت یک ماه نیمهشب داخل کانالهای آب سرد، که از سد دز جدا شده بود، غواصی میکردیم. آن طرف کانال هم تیربار دوشکا قرار داشت که اگر متوجه ما میشد، به سمت ما تیراندازی میکرد. در این صورت کل ستون به اجبار بر میگشت و بعد از یک ساعت استراحت دوباره کار را شروع میکرد. نبرد هشت سال دفاع مقدس نیز در حقیقت ما را برای آموزش به بچههای جبهه مقاومت در اقصی نقاط دنیا آماده میکرد. امروز نتیجه آموزشهای موثر و مفید ما در لبنان، سوریه و عراق مشهود است.