آنچه که در نگارش این کتاب از نظر ترتیب واقعه ی کربلا مورد توجه بوده است حرکت امام و اهل بیت علیهم السلام و یارانش میباشد، که این حرکت از مدینه آغاز و به مدینه نیز ختم میشود، و این حرکت در قالب پنج سفر صورت گرفت: 

سفر اول: حرکت از مدینه بسوی مکه با هدف امتناع و سر باز زدن از بیعت با یزید و روی آوردن به جایگاهی مناسب برای رساندن پیام خود به مسلمانان جهان در عدم بیعت با یزید و رد صلاحیت او برای خلافت بر مسلمانان، در قالب ملاقاتها، سخنرانیها و مکاتبات همچون نامه ای که به اهل کوفه و یا بصره ارسال قرموده اند.

سفر دوم : حرکت از مکه بسوی عراق که بصورت ظاهر برای اجابت دعوت مردم کوفه که نامه های زیادی به حضرت نوشته، و نیز کسانی را که برای دعوت از حضرت فرستاده بودند؛ و در واقع حرکت برای انجام رسالت عظیمی که بر عهده داشت و آن قیام عظیم بود در راه سعادت و آگاهی و بیداری انسانها و رفع فساد خطرناکی که گریبان مردم را گرفته بود، و چنانکه در بیان فلسفه قیام خود فرموده اند: إنی لم اخرج اشرا و لابطرا ... که پایان آن شهادت بود و حضرت کاملا با خبر بوده اند که خود میفرمایند: رسول خدا فرموند: شاءالله ان یراک قتیلا و خود نیز فرمودند:أمرنی رسول الله بأمر وأنا ماض فیه.

سفر سوم: حرکت اهل بیت بسوی شام همراه با رسالت تبلیغ و رسانیدن پیام امام علیه السلام .

سفر چهارم: حرکت از شام بسوی کربلا و اقامه ماتم و عزا برای عزیزان خود کنار مرقد مطهر امام علیه السلام و فرزندان و یاران عزیزشان بود .

سفر پنجم: بازگشت بسوی مدینه.