امام سجاد علیه السلام «صحیفه سجّادیه» را به صورت دعا تنظیم فرموده و اصلاً دعا خوانده است ؛ اما این کتاب ، پر از معارف الهی و اسلامی است . توحید خالص در صحیفه سجّادیه است . مثل بقیه دعاهای مأثور ، معارف آفرینش در این کتاب است . همین «دعای ابو حمزه ثمالی» که مخصوص سحرهاست -سعی کنید آن را بخوانید و در معنایش توجه و تدبر داشته باشید - و همین «دعای کمیل» که شبهای جمعه خوانده می شود ، از جمله دعاهایی است که سرشار از معارف اسلامی است و در آنها حقایقی به زبان دعا بیان شده است . نه این که آن بزرگوار - امام سجاد علیه السلام - نمی خواسته دعا کند و دعا را پوشش قرار داده است ؛ نه . دعا می کرده ، مناجات می کرده و با خدا و با معارف الهی آشناست ، حرف زدنش هم این گونه است . حکمت از او سرریز می شود و دعای او هم عین حکمت است .